Nebulo

Ene de nebulo Miaj larmoj kaŝiĝis La stratoj malaperis Mi paŝis sen la vojon rigardi. Ene de nebulo mi malliberiĝis el la reto aranea Ju pli liberiĝi mi provis, des pli mi iĝis mallibera Mi sentis min kiel muŝo de si mem nesavebla. Ene de nebulo La blekojn hundajn mi aŭdis Al mia korbato samritmajn … Legi plu →

Soleco

Mi havas tiel intensan solecon Tiom plena de nostalgioj kaj memoroj, de ridetoj, ploroj kaj kartoj sur tablo Mi havas tiel intensan solecon kiel senluna nokto sur maro. Mi havas tiel intensan solecon Mi povas eĉ ĝin organizi en procesion laŭ koloro, grandeco, dato, monato, jaro kaj gusto. Se per brakumo mi ne povas brakumi … Legi plu →