AL MASSA

 Kuŝas Massa tra l’ verdaĵo brilega d’oranĝoj, al reflekto de la maro: super, post ĝi staras, senlim’ akrega, kiel zafiro, Tambura montaro.   En la hela tagiĝo la verdega kaj dekliv’ ekaperas Belvedero; minaci ŝajnas la Bruĝan’ solega trairantajn nebulojn en l’aero. Rompiĝas al birdkantoj mia dormado Tra flor’ de magnolioj; bruiĝas Ekrevigante min la … Legi plu →